Twórcy
Heiner Müller
Niemiecki dramaturg, prozaik, poeta, redaktor, reżyser. Urodził się w roku 1929 w Eppendorf w Saksonii, zmarł w 1995 w Berlinie. W 1951 roku rodzice Müllera uciekli na Zachód, a on sam przeniósł się do Berlina Wschodniego.
Swój pierwszy dramat napisał w roku 1948, a w 1950 został zatrudniony został w literacko-artystycznym czasopiśmie „Sonntag” i rozpoczął pracę jako krytyk. W 1953 podjął współpracę z „Neue Deutsche Literatur”, w 1957 został redaktorem pisma „Junge Kunst”. W 1954 roku wstąpił do Związku Pisarzy Niemieckich.
W 1956 Müller stworzył z żoną, Ingeborg Schwenkner, sztukę Der Lohndrücker, której treść potępiono jako nieodpowiadającą wymaganiom realizmu socjalistycznego, co w konsekwencji doprowadziło do zakazu wystawiania dzieła. Dopiero w 1959 roku Akademie der Künste przyznała za ten utwór obojgu autorom Heinrich Mann Preis.
Debiut reżyserski Heinera Müllera miał miejsce w 1958 roku w Volksbühne w Berlinie. W latach 1958–1959 Müller współpracował jako autor z Maxim Gorki Theater w Berlinie, gdzie odbyły się prapremiery jego sztuk Der Lohndrücker i Die Korrektur. Kolejna sztuka – Die Umsiedlerin – została po wystawieniu w 1961 roku poddana krytyce jako kontrrewolucyjny atak na państwo i zdjęta z afisza. Pisarz musiał złożyć samokrytykę i został wyrzucony ze Związku Literatów. Od tej pory pisał pod psudonimem Max Messer.
W 1970 roku zaangażowany został do Berliner Ensemble, następnie w 1975 wyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie prowadził wykłady w University of Texas (Austin). Po powrocie, w tym samym roku, został kierownikiem literackim Volksbühne. Po zjednoczeniu Niemiec zajmował się przede wszystkim reżyserią. W roku 1993 zadebiutował jako reżyser operowy – zaprezentował w Bayreuth Tristana i Izoldę Wagnera we własnej inscenizacji. W 1995 był kierownikiem artystycznym Berliner Ensemble.
Fot. Hubert Link
Swój pierwszy dramat napisał w roku 1948, a w 1950 został zatrudniony został w literacko-artystycznym czasopiśmie „Sonntag” i rozpoczął pracę jako krytyk. W 1953 podjął współpracę z „Neue Deutsche Literatur”, w 1957 został redaktorem pisma „Junge Kunst”. W 1954 roku wstąpił do Związku Pisarzy Niemieckich.
W 1956 Müller stworzył z żoną, Ingeborg Schwenkner, sztukę Der Lohndrücker, której treść potępiono jako nieodpowiadającą wymaganiom realizmu socjalistycznego, co w konsekwencji doprowadziło do zakazu wystawiania dzieła. Dopiero w 1959 roku Akademie der Künste przyznała za ten utwór obojgu autorom Heinrich Mann Preis.
Debiut reżyserski Heinera Müllera miał miejsce w 1958 roku w Volksbühne w Berlinie. W latach 1958–1959 Müller współpracował jako autor z Maxim Gorki Theater w Berlinie, gdzie odbyły się prapremiery jego sztuk Der Lohndrücker i Die Korrektur. Kolejna sztuka – Die Umsiedlerin – została po wystawieniu w 1961 roku poddana krytyce jako kontrrewolucyjny atak na państwo i zdjęta z afisza. Pisarz musiał złożyć samokrytykę i został wyrzucony ze Związku Literatów. Od tej pory pisał pod psudonimem Max Messer.
W 1970 roku zaangażowany został do Berliner Ensemble, następnie w 1975 wyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie prowadził wykłady w University of Texas (Austin). Po powrocie, w tym samym roku, został kierownikiem literackim Volksbühne. Po zjednoczeniu Niemiec zajmował się przede wszystkim reżyserią. W roku 1993 zadebiutował jako reżyser operowy – zaprezentował w Bayreuth Tristana i Izoldę Wagnera we własnej inscenizacji. W 1995 był kierownikiem artystycznym Berliner Ensemble.
Fot. Hubert Link
