Wykonawcy

Studiował w konserwatorium w Krakowie – przedmioty teoretyczne u Władysława Żeleńskiego i grę na fortepianie u Wiktora Barabasza, oraz w Wiedniu – dyrygenturę u Franza Schalka. Debiutował na koncercie w krakowskim Teatrze Starym (1915). W okresie międzywojennym działał jako dyrygent w Krakowie (Teatr Nowości, Teatr Popularny, Teatr im. J. Słowackiego), Warszawie (Filharmonia, Teatr Nowości, Teatr Wielki i inne), Lwowie (Opera i Operetka), Katowicach (Teatr Polski). W latach 1935–1939 kierował Małą Orkiestrą Polskiego Radia. W 1926 roku zaprezentował Halkę Moniuszki w Volksoper w Wiedniu. W czasie okupacji niemieckiej mieszkał początkowo we Lwowie, później w Warszawie pod zmienionym nazwiskiem. Udzielał lekcji muzykii brał udział w tajnych koncertach.

Po wojnie dyrygent Filharmonii w Łodzi (1945–1948), dyrektor Opery w Poznaniu (1948/1949 i 1954–1963). Od 1949 do 1954 związany z warszawską Operą i Filharmonią, w latach 1961–1970 z Teatrem Wielkim. Wprowadzał na scenę dzieła współczesne, liczne opery polskie (m.in. wszystkie opery Moniuszki). Występował w Czechosłowacji, Bułgarii, NRD, Holandii, na Węgrzech. Współpracował ze Staatsoper w Dreźnie i Berlinie, zaprezentował Halkę w Görlitz i Lipsku. Dyrygował gościnnie orkiestrami ORTF w Paryżu, Concertgebouw w Amsterdamie, Filharmonii w Pradze, Staatskapelle w Dreźnie, Gewandhausu w Lipsku, Symphonisches Orchester i RIAS w Berlinie, Tonhalle w Zurychu. Otrzymał Krzyż Kawalerski i Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1952, 1955).