Jerzy Kornowicz
Kompozytor, improwizator, organizator życia muzycznego. Studiował w klasie kompozycji Tadeusza Bairda i Mariana Borkowskiego w Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie. Wiedzę pogłębiał u Louisa Andriessena w Koninklijk Conservatorium w Hadze.
W 2001 roku powołał do życia grupę Kawalerowie Błotni, skupiającą się na działaniach intuicyjnych, improwizowanych, łączącą różne estetyki i formy, brzmienia instrumentów akustycznych i elektronicznych.
Obok pracy twórczej prowadzi działalność organizatorską i społeczną. Był członkiem zarządu Polskiego Towarzystwa Muzyki Współczesnej (1989–1992 i 2002–2007), w latach 2003–2015 pełnił funkcję prezesa Związku Kompozytorów Polskich. Brał także udział w powołaniu Europejskiego Forum Kompozytorów w Wiedniu oraz Europejskiego Porozumienia Kompozytorów i Autorów w Brukseli. Od 2017 roku jest dyrektorem artystycznym Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Współczesnej „Warszawska Jesień”.
Komponuje intuicyjnie, łącząc techniki najnowsze z elementami tradycji i improwizacją. Cechą wielu jego utworów jest wyrazista motoryka, nadająca muzyce charakterystyczny puls. W dziełach kompozytora odnaleźć można również ideę powrotu do natury (Kształty żywiołów na klawesyn i taśmę, 2000) czy inspiracje jazzowe (Great Spinning na orkiestrę jazzową i wariantowy kwintet solistów, 2014). W sposobie zestawiania brzmień, swobodnym czerpaniu z różnych gatunków i tradycji twórczość Kornowicza wpisuje się w nurt postmodernistyczny.
Zdobywca wielu nagród i wyróżnień, w tym nagrody ZAiKS za zasługi w dziedzinie promocji muzyki polskiej, Srebrnego Medalu „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” i Krzyża Kawalerskiego Orderu Odrodzenia Polski.