Twórcy
Tadeusz Sławek
Filolog, poeta, prozaik, tłumacz, profesor nauk humanistycznych. Specjalizuje się w teorii literatury oraz historii literatury angielskiej i amerykańskiej. Jako wybitny intelektualista należy do elity przedstawicieli myśli humanistycznej w Polsce. Publikował w czasopismach „Brulion”, „Odra”, „Res Publica Nowa” i „Gazeta Wyborcza”. Jest stałym publicystą „Tygodnika Powszechnego”.
Studia, najpierw polonistyczne, potem anglistyczne, odbywał na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. W 1971 roku został pracownikiem naukowo-dydaktycznym Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach; w 1978 roku uzyskał tam stopień naukowy doktora. Habilitował się w 1986 roku na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, a tytuł profesora otrzymał w 1992 roku. W latach 1996–2002 sprawował urząd Rektora Uniwersytetu Śląskiego. Był członkiem Komitetu Nauk o Literaturze PAN. Wielokrotnie prowadził wykłady gościnne na renomowanych uczelniach europejskich i amerykańskich. Pracował też na zagranicznych uniwersytetach jako stypendysta British Council oraz Programu Fulbrighta.
Jest autorem m.in. U-bywać. Człowiek, świat, przyjaźń w twórczości Williama Blake’a (2001), Antygona w świecie korporacji. Rozważania o uniwersytecie i czasach obecnych (2002), Żaglowiec, czyli Przeciw swojskości (2006), Ujmować. Henry David Thoreau i wspólnota świata (2009), U-chodzić (2015), Nie bez reszty. O potrzebie niekompletności (2018), Śladem zwierząt. O dochodzeniu do siebie (2020), Umysł rozstrojony. Próby o trylogii księżycowej Jerzego Żuławskiego (2020). Od dziesiątek lat jest muzycznym współpracownikiem kontrabasisty Bogdana Mizerskiego. W uznaniu zasług honorowano go licznymi nagrodami: Złotym Krzyżem Zasługi i Medalem Komisji Edukacji Narodowej, Nagrodą im. Wojciecha Korfantego, Nagrodą „Lux ex Silesia” czy Nagrodą im. Kazimierza Wyki.
Fot. Bartek Barczyk
Studia, najpierw polonistyczne, potem anglistyczne, odbywał na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. W 1971 roku został pracownikiem naukowo-dydaktycznym Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach; w 1978 roku uzyskał tam stopień naukowy doktora. Habilitował się w 1986 roku na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, a tytuł profesora otrzymał w 1992 roku. W latach 1996–2002 sprawował urząd Rektora Uniwersytetu Śląskiego. Był członkiem Komitetu Nauk o Literaturze PAN. Wielokrotnie prowadził wykłady gościnne na renomowanych uczelniach europejskich i amerykańskich. Pracował też na zagranicznych uniwersytetach jako stypendysta British Council oraz Programu Fulbrighta.
Jest autorem m.in. U-bywać. Człowiek, świat, przyjaźń w twórczości Williama Blake’a (2001), Antygona w świecie korporacji. Rozważania o uniwersytecie i czasach obecnych (2002), Żaglowiec, czyli Przeciw swojskości (2006), Ujmować. Henry David Thoreau i wspólnota świata (2009), U-chodzić (2015), Nie bez reszty. O potrzebie niekompletności (2018), Śladem zwierząt. O dochodzeniu do siebie (2020), Umysł rozstrojony. Próby o trylogii księżycowej Jerzego Żuławskiego (2020). Od dziesiątek lat jest muzycznym współpracownikiem kontrabasisty Bogdana Mizerskiego. W uznaniu zasług honorowano go licznymi nagrodami: Złotym Krzyżem Zasługi i Medalem Komisji Edukacji Narodowej, Nagrodą im. Wojciecha Korfantego, Nagrodą „Lux ex Silesia” czy Nagrodą im. Kazimierza Wyki.
Fot. Bartek Barczyk
.jpg)
