Wykonawcy

Studiował grę na fortepianie w Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie u Józefa Śmidowicza i Aleksandra Michałowskiego, w 1931 roku w Akademii Muzycznej w Berlinie u Artura Schnabla i Leonida Kreutzera oraz kompozycję u Franza Schrekera. We wrześniu 1939 roku grał w ostatniej audycji Polskiego Radia utwory Chopina (pierwsza powojenna audycja zaczęła się od tego samego programu w jego wykonaniu). W 1940 roku znalazł się w getcie, od 1943 roku ukrywał się w aryjskiej części miasta. Po wojnie Szpilman wrócił do pracy w Polskim Radiu jako zastępca dyrektora działu muzycznego. Do 1963 roku kierował też działem muzyki rozrywkowej.
W 1963 roku stworzył Kwintet Warszawski, z którym do 1986 roku dał ponad 2000 koncertów w Europie, Azji, Afryce i obu Amerykach.
Skomponował wiele utworów symfonicznych, fortepianowych, koncert skrzypcowy, głównie jednak tworzył muzykę rozrywkową. Autor ponad 500 piosenek, z których niektóre stały się szlagierami, muzyki do filmów, słuchowisk radiowych dla dzieci, musicalów. W 1961 roku zorganizował Międzynarodowy Festiwal Piosenki w Sopocie.
W 1946 roku ukazały się jego ocenzurowane wspomnienia z okupacji, opracowane z Jerzym Waldorffem (Śmierć miasta). W 1998 roku książkę w pełnej wersji, zatytułowaną Pianista, wydano w Niemczech i Anglii, a w 2000 roku w Polsce. Stała się ona kanwą dla filmu Romana Polańskiego pod tym samym tytułem.
Odznaczony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim i Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski.


Fot. PAP Stanisław Dąbrowiecki