Wykonawcy
Leszek Lorent
Ukończył z wyróżnieniem Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina w Warszawie w klasie Stanisława Skoczyńskiego. Studiował także w mistrzowskiej klasie Jeana Geoffroya w konserwatorium w Lyonie. W latach 2006–2009 uczestniczył w kursach interpretacji nowej muzyki w Tallinie. Zdobył I nagrodę w Ogólnopolskim Konkursie Perkusyjnym we Wrocławiu (2003) oraz – wraz z Maciejem Nerkowskim (Scontri Duo) – II nagrodę w Międzynarodowym Konkursie Współczesnej Muzyki Kameralnej w Krakowie (2010).
Występował jako solista z orkiestrą Jeunesses Musicales, Orchestre Perpignan Méditerranée, Orkiestrą Polskiego Radia, orkiestrami Teatru Wielkiego – Opery Narodowej, Filharmonii Świętokrzyskiej i Gorzowskiej, Narodowego Forum Muzyki, Polską Orkiestrą Sinfonia Iuventus. Gościł na licznych festiwalach w Polsce i za granicą, m.in. Aujourd’hui Musiques w Perpignan, Flâneries Musicales w Reims, Novelum w Tuluzie.
Specjalizuje się w realizacji utworów multiperkusyjnych oraz teatru instrumentalnego. Dokonał prawykonań dzieł Marcina Błażewicza, Dariusza Przybylskiego, Pawła Hendricha i innych. Opublikował książki: Szkice perkusyjne, Ineffabilis. Perkusyjne dzieła Marcina Błażewicza, Architektura muzyki XX wieku: Karlheinz Stockhausen, Iannis Xenakis oraz artykuły naukowe, m.in. w „Zagadnieniach Naukoznawstwa PAN”. Nagrał płyty solowe Eidos, Kundalini i Tonisteon oraz kilkanaście jako kameralista.
Związany jako pedagog z macierzystą uczelnią, w 2012 roku otrzymał tytuł doktora sztuki muzycznej, a w 2016 roku tytuł doktora habilitowanego.
Występował jako solista z orkiestrą Jeunesses Musicales, Orchestre Perpignan Méditerranée, Orkiestrą Polskiego Radia, orkiestrami Teatru Wielkiego – Opery Narodowej, Filharmonii Świętokrzyskiej i Gorzowskiej, Narodowego Forum Muzyki, Polską Orkiestrą Sinfonia Iuventus. Gościł na licznych festiwalach w Polsce i za granicą, m.in. Aujourd’hui Musiques w Perpignan, Flâneries Musicales w Reims, Novelum w Tuluzie.
Specjalizuje się w realizacji utworów multiperkusyjnych oraz teatru instrumentalnego. Dokonał prawykonań dzieł Marcina Błażewicza, Dariusza Przybylskiego, Pawła Hendricha i innych. Opublikował książki: Szkice perkusyjne, Ineffabilis. Perkusyjne dzieła Marcina Błażewicza, Architektura muzyki XX wieku: Karlheinz Stockhausen, Iannis Xenakis oraz artykuły naukowe, m.in. w „Zagadnieniach Naukoznawstwa PAN”. Nagrał płyty solowe Eidos, Kundalini i Tonisteon oraz kilkanaście jako kameralista.
Związany jako pedagog z macierzystą uczelnią, w 2012 roku otrzymał tytuł doktora sztuki muzycznej, a w 2016 roku tytuł doktora habilitowanego.
