Katalog

Po żegludze w nieznane z „Syreną” Alek Nowak i Szczepan Twardoch wracają na Śląsk, w krainę „Dracha”, udręczoną wielką historią i małymi trudami codzienności. Ustami Agnes (Joanna Freszel) i Aloisa (Sebastian Szumski) opowiadają o wyniszczającym uścisku namiętności i władzy. I to właśnie dziełem „Pokora. Dramma giocoso” Alek Nowak kończy tworzony rok po roku we współpracy z pisarzem i – chyba można już z pełnym przekonaniem powiedzieć – librecistą Szczepanem Twardochem wokalno-instrumentalny tryptyk.

Czy muzyce potrzebny jest parytet? Zapewne nie, broni się sama. Ale przecież warto dostrzec i podkreślić artystyczne przewagi znakomitych kompozytorek współczesnych i ich wybitnych poprzedniczek – kobiety w polskiej muzyce to głos równie osobny, co wyrazisty. Album jest owocem współpracy z Instytutem Adama Mickiewicza, a konkretnie programu Polskie Heroiny Dźwięku, prowadzonego przez IAM w ramach szerszej akcji Polska Music.

Kompozytorzy stalowowolscy, zwani też Pokoleniem ’51, to w polskiej muzyce współczesnej zjawisko osobne i zasługujące na pamięć. Aleksandra Lasonia, Andrzeja Krzanowskiego i Eugeniusza Knapika łączy to, że zaistnieli na odbywającym się w Stalowej Woli w latach 70. festiwalu Młodzi Muzycy Młodemu Miastu, ale i ambiwalentny stosunek do awangardy – korzystali z jej zdobyczy, jednak bez doktrynalnej sztywności, pozwalając swojej muzyce przemówić choćby nutą romantyzmu.

"Śpiew, muzyka wokalna towarzyszyły mi od najwcześniejszych lat dzieciństwa" – przyznaje urodzony w 1930 roku w Wilnie Romuald Twardowski. – "Popularne melodie, pieśni nucone przez matkę, brzmienie chórów kościelnych – wszystko to pobudzało moją wyobraźnię".

Kolekcje „the best of” to wymysł dojrzałej fonografii. Przyjęły się, kiedy katalogi popularnych autorów i wykonawców „spuchły” już na tyle, że tylko najzagorzalsi fani byli w stanie przekopać się przez całość w poszukiwaniu ulubionych utworów.

Żywiołem „Dracha”, była ziemia, tymczasem kolejnym wspólnym dziełem Aleksander Nowak i Szczepan Twardoch pokłonili się wodzie. Choć prawdziwym obiektem ich artystycznej kontemplacji jest raczej podróż jako tęsknota za zmianą i poszukiwanie w niej sensu życia.

Żywiołem „Dracha” była ziemia, tymczasem kolejnym wspólnym dziełem Aleksander Nowak i Szczepan Twardoch pokłonili się wodzie. Choć prawdziwym obiektem ich artystycznej kontemplacji jest raczej podróż jako tęsknota za zmianą i poszukiwanie w niej sensu życia.

Niezbadane są ścieżki inspiracji. Karol Szymanowski szukał ich w starożytności, na Wschodzie, w rodzimym folklorze, natomiast współcześni twórcy, z innej gliny ulepieni, znajdują je w dziele Szymanowskiego. To, co gigant muzyki polskiej zamknął sto lat temu, otwierają na nowo, biorąc za punkt wyjścia do dalszych poszukiwań, do podróży w nieznane.