Katalog

Opera ahat-ilī – siostra bogów powstała na zamówienie krakowskiego festiwalu Sacrum Profanum; tam po raz pierwszy została wykonana i zarejestrowana. Muzykę skomponował Aleksander Nowak, libretto – na podstawie własnej powieści – napisała noblistka Olga Tokarczuk.

Maciej Zieliński z równą pasją oddaje się muzyce rozrywkowej (współpracował m.in. z Kayah i Anią Dąbrowską), filmowej (m.in. Gry uliczne i Sługi boże), jak i współczesnej. W tej ostatniej, wolnej od wymagań rynku i producentów, Zieliński może w pełni rozwinąć paletę swoich kompozytorskich ambicji i możliwości.

Andrzej Krzanowski – śląski akordeonista i kompozytor, uczeń Henryka Mikołaja Góreckiego, odszedł przedwcześnie, jako człowiek niespełna czterdziestoletni.

Dawid Bajgelman to urodzony w 1888 roku łódzki kompozytor, który specjalizował się w adaptowaniu żydowskiej tradycji muzycznej na potrzeby operetki i kabaretu. W getcie założył orkiestrę symfoniczną, nie przestawał komponować. Nie przetrwał Zagłady, zginął w obozie koncentracyjnym. Na szczęście znów żyje jego muzyka.

Wybitny kompozytor i pianista Zygmunt Krauze twierdzi co prawda, że w swoim artystycznym życiu uciekał przed Chopinem, ale kiedy już zrozumiał, że to niemożliwe, nie klęka przed narodową świętością, lecz mierzy się z tą spuścizną na własnych warunkach.

Skomponowana i wykonywana przez Agatę Zubel opera na dwa głosy, zespół instrumentalny i elektronikę, powstała do tekstu eksperymentalnego dramatu Heinera Müllera.

Roman Palester urodził się w 1907 roku na Podolu, kształcił się we Lwowie i Warszawie, wyemigrował tuż po II wojnie światowej. Zmarł w Paryżu w 1989 roku.

Dramat muzyczny rozpisany na głosy, klawesyn, smyczki, looper oraz smoka. Zamówiony przez Filipa Berkowicza, kuratora festiwalu Auksodrone w Tychach, gdzie miał swoje prawykonanie. Utwór będący fascynującym zderzeniem wrażliwości jednego z najwybitniejszych polskich kompozytorów muzyki współczesnej i znakomitego pisarza, nagradzanego i przede wszystkim czytanego w Polsce i na świecie. Obaj są synami tej ziemi, więc "Drach" Nowaka i Twardocha nie sprowadza śląskości do naskórkowo potraktowanego folkloru, ale sięga znacznie głębiej – pod ziemię uformowaną z błota i węgla, miłości i trupów oraz do kolektywnej podświadomości, gdzie żyje Drach.