Katalog

Płyta CONNECTIONS zawiera wybrane kompozycje Szalonka. Najstarsze – „Toccata polyphonica” na orkiestrę smyczkową z 1954 roku (a więc napisana jeszcze na studiach) i „Wyznania”. „Tryptyk” do słów Kazimiery Iłłakowiczówny na głos recytujący, chór mieszany i orkiestrę kameralną, utwór z 1959 roku, który umożliwił katowickiemu artyście zaistnienie w międzynarodowym obiegu – sąsiadują tu z najpóźniejszymi, na przykład „L’Hautbois mon amour” (1999), który jest Szalonka wyznaniem miłości do oboju, a dla solisty (tu: Maksymilian Lipień, pierwszy oboista NOSPR) nie lada wyzwaniem.

Historia muzyki pełna jest paradoksów. Weźmy takie pianino Rhodesa – powstało na zamówienie amerykańskiej armii, bo orkiestry wojskowe potrzebowały instrumentu łatwego w transporcie. Ale już jego brzmienie dotarło do szerokiej publiczności za sprawą grupy The Doors, a więc symbolu rockowego pacyfizmu.

Wybitny kompozytor i pianista Zygmunt Krauze twierdzi co prawda, że w swoim artystycznym życiu uciekał przed Chopinem, ale kiedy już zrozumiał, że to niemożliwe, nie klęka przed narodową świętością, lecz mierzy się z tą spuścizną na własnych warunkach.

Czy muzyce potrzebny jest parytet? Zapewne nie, broni się sama. Ale przecież warto dostrzec i podkreślić artystyczne przewagi znakomitych kompozytorek współczesnych i ich wybitnych poprzedniczek – kobiety w polskiej muzyce to głos równie osobny, co wyrazisty. Album jest owocem współpracy z Instytutem Adama Mickiewicza, a konkretnie programu Polskie Heroiny Dźwięku, prowadzonego przez IAM w ramach szerszej akcji Polska Music.

Dzwony to odwieczny element polskiej audiosfery. „Na Anioł Pański biją dzwony…” – pisał Kazimierz Przerwa-Tetmajer o dźwiękach, które są tak samo naturalnym elementem krajobrazu, jak kryte strzechą dachy, wiejskie cmentarze, rzeki i lasy. Mimo to carillon – zestaw minimum 23 dzwonów wieżowych, na których gra się za pomocą specjalnej klawiatury – wydaje się instrumentem egzotycznym, o nierozpoznanym potencjale.

High Definition Quartet to zespół, który sprawdza się w poszukiwaniu, a jego pianista i lider Piotr Orzechowski nie bez przyczyny przyjął przydomek Pianohooligan – z łobuzerską bezczelnością przeskakuje płoty pomiędzy muzycznymi krainami.

A gdyby tak zaryzykować teorię, że cały ten jazz ma źródła w Wiśle? Kuba Stankiewicz to znakomity pianista jazzowy i kompozytor, który profesjonalną karierę rozpoczął w połowie lat 80. od gry u boku Jana Ptaszyna Wróblewskiego i Zbigniewa Namysłowskiego.

Pieśni Stanisława Moniuszki zebrane w Śpiewnikach domowych były XIX-wiecznym, romantycznym odpowiednikiem współczesnej muzyki pop. Kompozytor pisał je dla ludzi, chciał, by śpiewano je w domach, by żyły swoim życiem.