Katalog

Już od debiutanckiej płyty „Outside Sources” (2004) kanadyjskiemu kontrabasiście i kompozytorowi Michaelowi Batesowi było za ciasno nawet we współczesnym, otwartym jazzie. Koncertowa premiera utworów Lutosławskiego w opracowaniu Michaela Batesa i w brawurowym wykonaniu połączonych sił jego kwintetu oraz Lutosławski Quartet miała miejsce na nowojorskiej edycji festiwalu Jazztopad w czerwcu 2022 roku. Kilka miesięcy później muzycy spotkali się ponownie we Wrocławiu, by utrwalić dla potomnych tę fantastyczną przygodę.

„Stawiam na kameralistykę, chcąc wydobyć jak najwięcej koloru samych skrzypiec i ich zmieniającego się brzmienia” – mówi o swojej wizji Wieniawskiego wirtuoz Adam Bałdych, którego recenzent „Frankfurter Allgemeine Zeitung” nazywa „najbardziej rozwiniętym technicznie skrzypkiem naszych czasów”. Biegłość techniczna i staranne wykształcenie, w tym katowicka Akademia Muzyczna ukończona z wyróżnieniem oraz stypendium w Berklee College of Music, nie przeszkadzają Bałdychowi w nieortodoksyjnym podejściu nawet do uświęconej tradycją muzyki mistrzów.

Niezbadane są ścieżki inspiracji. Karol Szymanowski szukał ich w starożytności, na Wschodzie, w rodzimym folklorze, natomiast współcześni twórcy, z innej gliny ulepieni, znajdują je w dziele Szymanowskiego. To, co gigant muzyki polskiej zamknął sto lat temu, otwierają na nowo, biorąc za punkt wyjścia do dalszych poszukiwań, do podróży w nieznane. Tak działa Adam Pierończyk, saksofonista, kompozytor, producent i niespokojna dusza, współpracownik m.in. Sama Riversa, Archie Sheppa, Bobby’ego McFerrina, Tomasza Stańki i Avishai Cohena. „Świeża i pomysłowa, nowoczesna i wielobarwna” – tak jego wirtuozerską grę opisywał amerykański portal „All About Jazz”.

Kuba Stankiewicz jest jednym z najciekawszych polskich pianistów jazzowych, współpracował m.in. z Janem Ptaszynem Wróblewskim, Zbigniewem Namysłowskim, Artiem Shawem i Artem Farmerem. Od lat bada wpływ polskiej przedwojennej muzyki filmowej na rozwój jazzu, nagrywał świetne albumy z muzyką Victora Younga, Bronisława Kapera oraz Henryka Warsa, a także ich mistrza – Romana Statkowskiego. Wariacje na tematy zaczerpnięte z utworów Różyckiego to nic innego jak kolejny etap tej samej wyprawy do źródeł.

Już od debiutanckiej płyty „Outside Sources” (2004) kanadyjskiemu kontrabasiście i kompozytorowi Michaelowi Batesowi było za ciasno nawet we współczesnym, otwartym jazzie. Koncertowa premiera utworów Lutosławskiego w opracowaniu Michaela Batesa i w brawurowym wykonaniu połączonych sił jego kwintetu oraz Lutosławski Quartet miała miejsce na nowojorskiej edycji festiwalu Jazztopad w czerwcu 2022 roku. Kilka miesięcy później muzycy spotkali się ponownie we Wrocławiu, by utrwalić dla potomnych tę fantastyczną przygodę.

Kiedy dzwoni Francis Ford Coppola, wielki wizjoner kina, autor m.in. Ojca chrzestnego i Czasu apokalipsy, nie odkłada się słuchawki. Wojciech Kilar podjął więc współpracę z reżyserem i stworzył kultową dziś ścieżką dźwiękową do opowieści o potworze z Transylwanii, który kochał zbyt mocno. Po latach tę patetyczną i liryczną kantatę na chór mieszany i orkiestrę symfoniczną wywracają na nice pianista Piotr Orzechowski i saksofonista Kuba Więcek.

W którym ze światów mógłby się spotkać Adam Bałdych z Agnieszką Budzińską-Bennett? On jest wirtuozem skrzypiec, meandrującym pomiędzy jazzem a muzyką współczesną, ona śpiewaczką, harfistką, pianistką i muzykolożką, założycielką specjalizującego się w historycznym repertuarze Ensemble Peregrina, związanego ze słynną szkołą muzyki dawnej Schola Cantorum Basiliensis. Świat ów nazywa się Kras52 i nie jest planetą w odległej galaktyce, lecz rękopisem z Biblioteki Krasińskich, jednym z najważniejszych polskich źródeł średniowiecznej muzyki polifonicznej.

Kuba Stankiewicz jest jednym z najciekawszych polskich pianistów jazzowych, współpracował m.in. z Janem Ptaszynem Wróblewskim, Zbigniewem Namysłowskim, Artiem Shawem i Artem Farmerem. Od lat bada wpływ polskiej przedwojennej muzyki filmowej na rozwój jazzu, nagrywał świetne albumy z muzyką Victora Younga, Bronisława Kapera oraz Henryka Warsa, a także ich mistrza – Romana Statkowskiego. Wariacje na tematy zaczerpnięte z utworów Różyckiego to nic innego jak kolejny etap tej samej wyprawy do źródeł.