Katalog

GREAT ENCOUNTERS – to wielkie spotkania, które rozumiemy jako znakomite wykonania wybitnych dzieł, ale i spotkania wielkich – kompozytorów z wykonawcami. Utwory Fryderyka Chopina, Henryka Wieniawskiego, Stanisława Moniuszki, Karola Szymanowskiego i Ignacego Jana Paderewskiego przechowują dźwiękowy idiom polskości, do którego odnoszą się kolejne pokolenia artystów i melomanów.

GREAT ENCOUNTERS – to wielkie spotkania, które rozumiemy jako znakomite wykonania wybitnych dzieł, ale i spotkania wielkich – kompozytorów z wykonawcami. Utwory Fryderyka Chopina, Henryka Wieniawskiego, Stanisława Moniuszki, Karola Szymanowskiego i Ignacego Jana Paderewskiego przechowują dźwiękowy idiom polskości, do którego odnoszą się kolejne pokolenia artystów i melomanów.

„Stawiam na kameralistykę, chcąc wydobyć jak najwięcej koloru samych skrzypiec i ich zmieniającego się brzmienia” – mówi o swojej wizji Wieniawskiego wirtuoz Adam Bałdych, którego recenzent „Frankfurter Allgemeine Zeitung” nazywa „najbardziej rozwiniętym technicznie skrzypkiem naszych czasów”. Biegłość techniczna i staranne wykształcenie, w tym katowicka Akademia Muzyczna ukończona z wyróżnieniem oraz stypendium w Berklee College of Music, nie przeszkadzają Bałdychowi w nieortodoksyjnym podejściu nawet do uświęconej tradycją muzyki mistrzów.

Kiedy dzwoni Francis Ford Coppola, wielki wizjoner kina, autor m.in. Ojca chrzestnego i Czasu apokalipsy, nie odkłada się słuchawki. Wojciech Kilar podjął więc współpracę z reżyserem i stworzył kultową dziś ścieżką dźwiękową do opowieści o potworze z Transylwanii, który kochał zbyt mocno. Po latach tę patetyczną i liryczną kantatę na chór mieszany i orkiestrę symfoniczną wywracają na nice pianista Piotr Orzechowski i saksofonista Kuba Więcek.

Niezbadane są ścieżki inspiracji. Karol Szymanowski szukał ich w starożytności, na Wschodzie, w rodzimym folklorze, natomiast współcześni twórcy, z innej gliny ulepieni, znajdują je w dziele Szymanowskiego. To, co gigant muzyki polskiej zamknął sto lat temu, otwierają na nowo, biorąc za punkt wyjścia do dalszych poszukiwań, do podróży w nieznane.

Już od debiutanckiej płyty „Outside Sources” (2004) kanadyjskiemu kontrabasiście i kompozytorowi Michaelowi Batesowi było za ciasno nawet we współczesnym, otwartym jazzie. Koncertowa premiera utworów Lutosławskiego w opracowaniu Michaela Batesa i w brawurowym wykonaniu połączonych sił jego kwintetu oraz Lutosławski Quartet miała miejsce na nowojorskiej edycji festiwalu Jazztopad w czerwcu 2022 roku. Kilka miesięcy później muzycy spotkali się ponownie we Wrocławiu, by utrwalić dla potomnych tę fantastyczną przygodę.

„Stawiam na kameralistykę, chcąc wydobyć jak najwięcej koloru samych skrzypiec i ich zmieniającego się brzmienia” – mówi o swojej wizji Wieniawskiego wirtuoz Adam Bałdych, którego recenzent „Frankfurter Allgemeine Zeitung” nazywa „najbardziej rozwiniętym technicznie skrzypkiem naszych czasów”. Biegłość techniczna i staranne wykształcenie, w tym katowicka Akademia Muzyczna ukończona z wyróżnieniem oraz stypendium w Berklee College of Music, nie przeszkadzają Bałdychowi w nieortodoksyjnym podejściu nawet do uświęconej tradycją muzyki mistrzów.

Niezbadane są ścieżki inspiracji. Karol Szymanowski szukał ich w starożytności, na Wschodzie, w rodzimym folklorze, natomiast współcześni twórcy, z innej gliny ulepieni, znajdują je w dziele Szymanowskiego. To, co gigant muzyki polskiej zamknął sto lat temu, otwierają na nowo, biorąc za punkt wyjścia do dalszych poszukiwań, do podróży w nieznane. Tak działa Adam Pierończyk, saksofonista, kompozytor, producent i niespokojna dusza, współpracownik m.in. Sama Riversa, Archie Sheppa, Bobby’ego McFerrina, Tomasza Stańki i Avishai Cohena. „Świeża i pomysłowa, nowoczesna i wielobarwna” – tak jego wirtuozerską grę opisywał amerykański portal „All About Jazz”.