Twórcy

Kompozytor, prawnik, pedagog, twórca idei „posłuchów” muzycznych. Studiował prawo na Uniwersytecie Łódzkim, teorię muzyki u Marty Szoki i kompozycję u Zygmunta Krauzego w Akademii Muzycznej im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi, a podyplomowo w Accademia Nazionale di Santa Cecilia w Rzymie u Ivana Fedelego (2007–2010) i w paryskim Institut de Recherche et Coordination Acoustique/Musique (2011–2014).

Czołowy polski pianista jazzowy. W latach 1987–1990 studiował w Berklee College of Music w Bostonie (wyróżnienie Nagrodą O. Petersona). Półfinalista Międzynarodowego Konkursu Pianistów Jazzowych im. Theloniousa Monka w Waszyngtonie, współpracował z orkiestrą legendarnego klarnecisty Artiego Shawa.

Wybitny kompozytor i pedagog. Jeden z najważniejszych twórców muzyki awangardowej w Polsce i Europie. Urodzony 2 marca 1927 roku w Czechowicach-Dziedzicach, zmarł 12 października 2001 roku w Berlinie. Od dziecka wykazywał szczególną wrażliwość na otaczające go brzmienia. W 1949 roku rozpoczął studia w katowickiej Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej u Wandy Chmielowskiej (fortepian), a później (po kontuzji ręki) – u Bolesława Woytowicza (kompozycja). Naukę kontynuował u Nadii Boulanger w Paryżu. Witold Szalonek uznawany jest za jednego z prekursorów polskiego sonoryzmu.

Kompozytor, pianista, aranżer, dyrygent. Absolwent Akademii Muzycznej w Warszawie w klasie kompozycji Zbigniewa Rudzińskiego.

Urodził się 3 października 1882 roku w rodzinnym majątku Tymoszówka na Ukrainie, zmarł 29 marca 1937 roku w Lozannie. Uczył się gry na fortepianie u ojca i u Gustawa Neuhausa w Elizawetgradzie.
W 1901 roku wyjechał do Warszawy i pobierał lekcje kompozycji u Zygmunta Noskowskiego. W 1905 roku dołączył do Spółki Nakładowej Młodych Kompozytorów Polskich w Berlinie, w latach późniejszych często gościł w Wiedniu.

Urodzona w 1962 roku pisarka, poetka i eseistka. Ukończyła psychologię na Uniwersytecie Warszawskim. Autorka powieści Podróż ludzi Księgi (1993), E.E. (1995), Prawiek i inne czasy(1996), Dom dzienny, dom nocny (1998), Ostatnie historie (2004), Anna In w grobowcach świata(2006), Bieguni (2007), Prowadź swój pług przez kości umarłych (2009), Księgi Jakubowe (2014), zbiorów opowiadań Szafa (1997) i Gra na wielu bębenkach (2001) oraz eseju Lalka i perła (2000), poświęconego powieści Bolesława Prusa Lalka, i zbioru felietonów Moment niedźwiedzia (2012).

Pisarz i publicysta, urodzony w 1979 roku w Żernicy. Z wykształcenia socjolog, absolwent Międzywydziałowych Indywidualnych Studiów Humanistycznych na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach.

Kompozytor i pedagog, urodzony 17 czerwca 1930 roku w Wilnie. Studiował kompozycję u Juliusa Juzeliūnasa (1952–1957) w Konserwatorium Wileńskim oraz w PWSM w Warszawie u Bolesława Woytowicza (1957–1960). W latach 1963 i 1966 kontynuował studia kompozytorskie w Paryżu pod kierunkiem Nadii Boulanger.